artAmari: Time Regained
artAmari Residency presents Time Regained, an exhibition of the 8 international, visual artists that has hosted so far in the area of Amari, in Rethymno, Crete.
Since May 2013, every Spring and Autumn, visual artist Angeliki Douveri, has organized this residency for visual artists that bear a culture other than the Greek one and who are selected for their work which has to have some conceptual side to it and their overall artistic career.
The aim of artAmari is for the artists to get to know the nature, the traditions and customs of Amari region, its history and architecture, the everyday life as well as for the locals to acquaint with different cultures and familirise with contemporary art practices and ideas.
The residency provides the chance to enter a rhythm and time completely other than their usual so that they re-evaluate their work and set new directions, by experiencing a unique place –and according to them- a Heaven on Earth. The exhibition itself is an opportunity to think back at these three years, in search of fresh inspiration and new partnerships.
The artists are: Blanka Amezkua (Mexico), Gonzalo Paramo (Spain), Jennie Booth (USA), Ana Lucia Mariz (Brazil), Lorenzo Bruschini (Italy), El Ka (France / Belgium), Paz de la Calzada (Spain / USA) και Ivana Ivkovic (Serbia).
A presentation of artAmari Residency will take place at the opening and there will be info on the past residencies for the duration of the exhibition.
artAmari: Time Regained, by Vassiliki Vayenou
In the three years of its course in the area of Amari, artist Residency artAmari, in the hands of Angeliki Douveri, who has conceived and runs it, it has provided the opportunity for reflection and dialogue on diverse contemporary works of different media, through the creativity of international artists and the workshops they realize, bringing Crete closer to the rest of the world and vice versa.
I hope that her efforts towards her vision will always find the response they deserve! Personally, I would like to thank her warmly for her collaboration and the opportunity to share my thoughts on the works of artAmari collection.
In her Blue line/found architectural corners collage, Blanka Amezkua creates and deconstructs the space, organizing it round the architectural reference of the guest house she lived in during her stay at Amari. The voids and shapes created by the intersections of the strips that she has used, operate autonomously, self-referentially and combined together provide the project its own existence, both visual and metaphorical, reflecting the mood of the artist and the situation of that environment. The work is abstract with its painterly surfaces breaking down into design and matter, emphasizing order, clarity and balance.
Gonzalo Paramo's work entitled Olive Press, created by embossing the paper and painting with Indian ink, is inspired by an old traditional olive mill in the region. In the top view of this pressing mechanism come together the reflections of the artist on the landscape and the presence of the press as memory, born of matter and time. The gestural dimension of the work, the clarity and precision of its execution, are the bridge to the objective world and its cultural components. The artist explores the social reference of abstraction and systems that create and maintain the relationships between design and material. If the form is the idea, the medium is the result.
Jennie Booth in her watercolor and ink drawing entitled Deep, creates a personal universe where cosmology unites with neuroscience and physics in a peculiar 'theory of everything'. The artist parallels the energy of dark matter (which in her work "condenses" in the form of a black figure) with that of the mind, but also with the power of female nature. The natural world, dark matter and the human brain are three interconnected vessels that play with the concept of probability and randomness, exchanging roles and giving each of us our own separate entity and identification of the Self.
Ana Lucia Mariz's embroidery on linen titled The opposite of beginnings, refers to real and symbolic places where history, archeology, memory and time intersect. Pottery of Minoan settlements are objects to be copied and reproduced and in the final work to provoke new interpretations as symbols of social and economic developments of a great ancient civilization through today's standards. The complex associations that unite past, present and future, are transported by the movement of the needle and written by the thread on the fabric, which itself bears all the characteristics of its own history within the human culture.
The drawing Zo-graphos by Lorenzo Bruschini is part of the artist's search for the primordial animal symbols of Crete, complex rituals and mysteries associated with life, in the sense of "indestructible life" and death, as explained in detail in Karl Kerényi’s book Dionysos. Drawing inspiration from the farm with different animals found at the hostel and using a spontaneous and expressionist style, Bruschini makes references to imaginary worlds, not fully accessible, like the mythological world and ancient, pagan religions, in which the great human verities maintain encoded.
The photograph of artistic duet El Ka (Elodie Laurent and Stéphane Kiszak) entitled Flying Sculpture in Amari is a metaphysical exploration of the possibility of authentic experience within the capabilities of the medium of photography itself. Their flying sculptures, assembled from objects that they find lying around on the ground, entail the element of transformation, by going beyond their materiality and the nature of their usage during those seconds in the air. The landscape of Psiloritis mountain constitutes the background in which beehive frames and olive harvesting nets, are collected, preserved and perpetuated, demonstrating the power of photography as a way to look both with the eyes and consciousness.
In her triptych The Classical Labyrinth at ArtAmari (pencil on paper), Paz de la Calzada records stages of a perpetual ritual process: a gradual weeding of the field to create -or maybe reveal- the formation of the Minoan design labyrinth with seven concentric circles. In this labyrinth where there is a center, and it is possible to go back to the start, the visitor isn't lost: the dialogue between the drawings promotes the effort to achieve a more open and full consciousness of the world and a way of meditation in order to reveal hidden worlds and supernatural mysteries.
The in-situ installation by Ivana Ivkovic at the external walls of the historic Monastery of Arkadi titled Fire contains 11 handmade blankets referring to the flames that wrapped up the powder magazine of the monastery in 1866 in defense of the Cretans against the Turkish occupation. Their positioning reflects the explosion and the silence, the destruction and contemplation, the historical memory which remains intertwined with the moral and emotional experience and makes us face the established ways of perceiving and interpreting it anew, each time we experience it through a dynamic, refreshing intervention of art.
Vassiliki Vayenou
Art Historian
Angeliki Douveri is a visual artist having studied photography in Athens and Brussels. She has attended the photography class at the School of Fine Arts of Athens and has acquired a Masters in Photographic Studies from the University of Westminster in London.
She has been exhibiting photography and video art since 2001, having done 4 personal and more than 40 group exhibitions in Greece, Europe and the USA.
Re-occurring elements in her work are memory, time, death and language, while experimenting on the boundaries of the medium, the threshold of conscious and subconscious, of reality and fantasy. She has worked in administration and exhibition organizing in art foundations and museums in London, Berlin and Athens.
In 2013 she initiated artAmari Residency in Crete which she organises, coordinates and evolves as a voluntary project with the sole support of sponsors.
web : See more about the residency at www.artamari.wordpress.com
Το artAmari Residency εγκαινιάζει την έκθεση Time Regained 8 διεθνών καλλιτεχνών που έχει φιλοξενήσει έως τώρα στην περιοχή του Αμαρίου, στο ορεινό Ρέθυμνο.
Από το Μάϊο του 2013 έως τώρα, δύο φορές το χρόνο, άνοιξη και φθινόπωρο, διοργανώνεται από την εικαστικό Αγγελική Δουβέρη, το residency για εικαστικούς καλλιτέχνες που φέρουν μια άλλη κουλτούρα από την ελληνική και οι οποίοι επιλέγονται με βασικό κριτήριο τη δουλειά τους, που πρέπει να έχει μια εννοιολογική διάσταση και την παρουσία τους στα εικαστικά γενικότερα.
Σκοπός του artAmari είναι τόσο να έρθουν σε επαφή αλλοδαποί καλλιτέχνες με την παράδοση και τη φύση της περιοχής του Αμαρίου, με την ιστορία του και την αρχιτεκτονική, με την καθημερινότητα και τα έθιμα, όσο και οι ντόπιοι να έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν ανθρώπους από άλλες χώρες αλλά και να εξοικειωθούν με τον τρόπο εργασίας του καλλιτέχνη καθώς και με έννοιες και πρακτικές της σύγχρονης τέχνης.
Το residency τους δίνει την ευκαιρία να εισέλθουν σε ένα ρυθμό και ένα χρόνο εντελώς άλλο από αυτό που έχουν συνηθίσει και έτσι να επαναπροσδιορίσουν τα ζητούμενα της δουλειάς τους και να θέσουν νέες κατευθύνσεις, βιώνοντας ένα ιδιαίτερο τόπο –και από ότι λένε οι ίδιοι- ένα επίγειο παράδεισο. Η ίδια η έκθεση είναι μια ευκαιρία να αναλογιστούμε και να αξιολογήσουμε την πορεία τριών χρόνων αναζητώντας έμπνευση και νέες συνεργασίες.
Οι καλλιτέχνες είναι οι:Blanka Amezkua (Μεξικό), Gonzalo Paramo (Ισπανία), Jennie Booth (ΗΠΑ), Ana Lucia Mariz (Βραζιλία), Lorenzo Bruschini (Ιταλία), El Ka (Γαλλία / Βέλγιο), Paz de la Calzada (Ισπανία / ΗΠΑ) και Ivana Ivkovic (Σερβία).
Στα εγκαίνια θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση του artAmari Residency και θα υπάρχει οπτικό υλικό από τις μέχρι τώρα συμμετοχές καθ'όλη τη διάρκεια της έκθεσης.
artAmari: Time Regained, της Βασιλικής Βαγενού
Στα τρία χρόνια ζωής, πορείας και προσφοράς στην περιοχή του Αμαρίου, το Artist Residency artAmari στα χέρια της Αγγελικής Δουβέρη, εμπνεύστριας και διευθύντριάς του, έχει δώσει μέσα από τις εμπειρίες και δημιουργίες των διεθνών καλλιτεχνών και τα εκπαιδευτικά προγράμματα του την ευκαιρία για στοχασμό και διάλογο πάνω σε ποικίλα σύγχρονα έργα διαφόρων μέσων, φέρνοντας πιο κοντά την Κρήτη στον υπόλοιπο κόσμο και το αντίστροφο.
Εύχομαι οι προσπάθειες της για το όραμα της να βρίσκουν πάντοτε την ανταπόκριση που τους αξίζει! Προσωπικά, την ευχαριστώ θερμά για την συνεργασία και την ευκαιρία να γράφω τις σκέψεις μου σχετικά με τα έργα της συλλογής artAmari.
Το collage Μπλε γραμμή/αρχιτεκτονικές γωνίες της Blanka Amezkua κατασκευάζει και αποδομεί τον χώρο, οργανώνοντάς τον γύρω από την αρχιτεκτονική αναφορά στον ξενώνα που την φιλοξένησε κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Αμάρι. Τα κενά και τα σχήματα που δημιουργούνται από τις διασταυρώσεις των ταινιών που έχει χρησιμοποιήσει λειτουργούν αυτόνομα, αυτοαναφορικά και συνδυαζόμενα δίνουν στο έργο την ίδια του την ύπαρξη, την εικαστική και μεταφορική, που αντανακλά τόσο την ψυχική διάθεση της καλλιτέχνιδας όσο και την κατάσταση του συγκεκριμένου περιβάλλοντος. Το έργο είναι αφηρημένο με τις ζωγραφικές επιφάνειες του να διασπώνται σε σχέδια και ύλη, δίνοντας έμφαση στην τάξη, τη διαύγεια και την ισορροπία.
Το σχέδιο του Gonzalo Paramo με τίτλο Πρέσα λαδιού, που φτιάχτηκε με τη δημιουργία ανάγλυφου στο χαρτί και σινική μελάνη, είναι εμπνευσμένο από ένα παλαιό παραδοσιακό ελαιοτριβείο της περιοχής. Στην κάτοψη του μηχανισμού αυτού συγκεντρώνονται οι στοχασμοί του καλλιτέχνη πάνω στο τοπίο και την παρουσία της πρέσας ως μνήμη, γεννημένη από ύλη και χρόνο. Η χειρονομιακή διάσταση του έργου, η καθαρότητα και ακρίβεια της εκτέλεσης του, αποτελούν τη γέφυρα με τον αντικειμενικό κόσμο και τις πολιτισμικές συνιστώσες του. Ο καλλιτέχνης διερευνά την κοινωνική αναφορά της αφαίρεσης και τα συστήματα που δημιουργούν και συντηρούν τις σχέσεις ανάμεσα στο σχεδιασμό και την ύλη. Αν η μορφή είναι η ιδέα, το μέσον είναι το αποτέλεσμα.
Η Jennie Booth στο σχέδιο με ακουαρέλα και μελάνι σε χαρτί με τίτλο Βαθιά, δημιουργεί ένα προσωπικό σύμπαν όπου συνενώνει την κοσμολογία, την νευροεπιστήμη και την φυσική σε μια ιδιόμορφη «Θεωρία των πάντων». Η καλλιτέχνιδα παραλληλίζει την ενέργεια της σκοτεινής ύλης (που «συμπυκνώνει» στο έργο της στην μορφή μιας μαύρης φιγούρας) με αυτήν του νου, αλλά και με την δύναμη της γυναικείας φύσης. Ο φυσικός κόσμος, η σκοτεινή ύλη και ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελούν τρία συγκοινωνούντα δοχεία που παιχνιδίζουν με την έννοια των πιθανοτήτων και την τυχαιότητα, ανταλλάσσοντας ρόλους και δίνοντας στον καθένα μας την δική του ξεχωριστή οντότητα και ταυτοποίηση του Εαυτού.
Το κέντημα σε λινό ύφασμα της Ana Lucia Mariz με τίτλο Το αντίθετο των ενάρξεων παραπέμπει σε αληθινούς και συμβολικούς τόπους διασταυρώσεων της ιστορίας, της αρχαιολογίας, της μνήμης και του χρόνου. Πιθάρια από Μινωικούς οικισμούς γίνονται αντικείμενα προς αντιγραφή και αναπαραγωγή και επανέρχονται για να προκαλέσουν νέες ερμηνείες ως σύμβολα κοινωνικών και οικονομικών εξελίξεων ενός μεγάλου αρχαίου πολιτισμού μέσα από τα σημερινά δεδομένα. Πάνω στο ύφασμα, που επίσης φέρει όλα τα χαρακτηριστικά της δικής του ιστορίας μέσα στον ανθρώπινο πολιτισμό, μεταφέρονται με την κίνηση της βελόνας και γράφονται με την κλωστή, οι περίπλοκοι συσχετισμοί που ενώνουν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
To σχέδιο με μολύβια σε χαρτί του Lorenzo Bruschini με τίτλο Ζω-γράφος αποτελεί μέρος της αναζήτησης του καλλιτέχνη για τα αρχέγονα ζωικά σύμβολα της Κρήτης, τα περίπλοκα τελετουργικά και τα μυστήρια που σχετίζονται με τον βίο, την έννοια της «άφθαρτης ζωής» και τον θάνατο, όπως αυτά αναλύονται και εξηγούνται στο βιβλίο του Κarl Kerényi Dionysos. Αντλώντας έμπνευση από το μικρό κτήμα με διάφορα ζώα που βρίσκεται στον ξενώνα και με γραφή αυθόρμητη και εξπρεσιονιστική, ο Bruschini κάνει αναφορές σε κόσμους φαντασιακούς, μη πλήρως προσβάσιμους, όπως ο μυθολογικός και σε θρησκείες πανάρχαιες, παγανιστικές, όπου διατηρούνται κωδικοποιημένες οι μεγάλες ανθρώπινες αλήθειες.
Η φωτογραφία του καλλιτεχνικού διδύμου El Ka (Elodie Laurent και Stéphane Kiszak) με τίτλο Ιπτάμενο γλυπτό στο Αμάρι αποτελεί μια μεταφυσική διερεύνηση της πιθανότητας της αυθεντικής εμπειρίας μέσα από τις δυνατότητες του ίδιου του μέσου της φωτογραφίας. Τα ιπτάμενα γλυπτά τους, συναρμολογημένα από υλικά που βρίσκουν επί τόπου πεταμένα, ενέχουν το στοιχείο της μεταμόρφωσης, υπερβαίνοντας την υλικότητα τους και την φύση της χρήσης τους κατά τα δευτερόλεπτα που βρίσκονται στον αέρα. Το τοπίο του Ψηλορείτη συνιστά εδώ το φόντο στο οποίο συγκεντρώνονται, διασώζονται και διαιωνίζονται τελάρα από κυψέλες μελισσιών και δίχτυα για τη συγκομιδή της ελιάς, αποδεικνύοντας τη δύναμη της φωτογραφίας ως τρόπο να βλέπει κανείς με τα μάτια και τη συνείδηση.
Στο τρίπτυχο της Paz de la Calzada Ο κλασικός λαβύρινθος στο ArtAmari (σχέδια με μολύβι σε χαρτί) καταγράφονται τα στάδια μιας αέναης τελετουργικής διαδικασίας: ένας βαθμιαίος καθαρισμός του εδάφους από τα χορτάρια για να δημιουργηθεί τέλος -ή αποκαλυφθεί- στο έδαφος ο σχηματισμός του Μινωικού-τύπου λαβύρινθου με τους 7 ομόκεντρους κύκλους. Σε αυτόν τον λαβύρινθο όπου υπάρχει ένα κέντρο, και είναι δυνατός και ο γυρισμός, ο επισκέπτης δεν χάνεται: ο διάλογος μεταξύ των σχεδίων προωθεί την προσπάθεια επίτευξης μιας πιο ανοιχτής, ολικής συνειδητότητας του κόσμου και ενός τρόπου διαλογισμού με σκοπό την αποκάλυψη κρυμμένων κόσμων και υπερφυσικών μυστηρίων.
Η in-situ εγκατάσταση της Ivana Ivkovic στα εξωτερικά τείχη της ιστορικής Μονής Αρκαδίου με τίτλο Φωτιά περιλαμβάνει 11 χειροποίητες κουβέρτες που παραπέμπουν στις φλόγες που τυλίχτηκε η πυριτιδαποθήκη της Μονής το 1866 κατά την υπεράσπιση της από τους Κρήτες έναντι της τουρκικής κατοχής. Στην τοποθέτησή τους αντικατοπτρίζεται η έκρηξη και η σιωπή, η καταστροφή και η περισυλλογή, η ιστορική μνήμη που παραμένει συνυφασμένη με την ηθική και συναισθηματική εμπειρία και μας θέτει εκ νέου αντιμέτωπους με τους καθιερωμένους τρόπους αντίληψης και ερμηνείας της κάθε φορά που καλούμαστε να την συλλάβουμε και να την βιώσουμε μέσα από μια δυναμική, ανανεωτική παρέμβαση της τέχνης.
Βασιλική Βαγενού
Ιστορικός τέχνης
H Αγγελική Δουβέρη είναι εικαστικός με σπουδές Φωτογραφίας στο Τ.Ε.Ι. Αθήνας και στην Ecole Superieure Artistique Le ‘75’ στις Βρυξέλλες. Έχει παρακολουθήσει το μάθημα φωτογραφίας στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας και έχει μεταπτυχιακό στις Φωτογραφικές Σπουδές από το University of Westminster στο Λονδίνο.
Εκθέτει φωτογραφία και βίντεο από το 2001, έχοντας πραγματοποιήσει 4 ατομικές και συμμετάσχει σε πάνω από 40 ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική. Στοιχεία που επανέρχονται στη δουλειά της είναι η μνήμη, ο χρόνος, ο θάνατος, η γλώσσα με κοινό παρονομαστή τον πειραματισμό με τα όρια του μέσου, τα όρια μεταξύ συνειδητού και ασυνείδητου, πραγματικού και φανταστικού. Έχει εργαστεί επί σειρά ετών σε ιδρύματα και μουσεία τεχνών στη διοίκηση και την οργάνωση εκθέσεων στο Λονδίνο, το Βερολίνο και την Αθήνα.
Το 2013 ξεκίνησε το artAmari Residency στο Αμάρι του νομού Ρεθύμνου το οποίο διοργανώνει, συντονίζει και αναπτύσσει ως εθελοντικό, ατομικό project με τη στήριξη χορηγών.
web : Η πορεία του residency καταγράφεται στο www.artamari.wordpress.com
Photos are from the opening night...
